Nakon završene Vinkovačke gimnazije 1946., nastavlja studij u Sarajevu, a istodobno glumi u Dramskom studiju i Malom pozorištu. Prvim profesionalnim ugovorom Žarko Mijatović je bio vezan za Narodno pozorište u Mostaru (1959.), a u Narodno pozorište u Zenici, današnje Bosansko narodno pozorište Zenica, prelazi 1963.godine. Tu doživljava punu glumačku afirmaciju i postaje pozorišni  prvak. Stalni je član ansambla od 1963-2004., ali nakon čega i dalje nastavlja saradnju sa BNP-om sve do smrti.

Najistaknutije glumačke kreacije dao je ulogama Ahmed Nurudin (Meša Selimović, Derviš i smrt), Nosač Samuel (Isak Samokovlija, Pashva nosača Samuela), Jago (William Shakespeare, Otelo), Kreont (Žan Anuj, Antigona), Tom (Tenesi Vilijams, Staklena menažerija), Vojin Jugović (Borislav Mihajlović Mihiz, Banović Strahinja) Don Kihot (Mihail Bulgakov, Don Kihot), Pukovnik (Gabrijel Garsija Markez, Pukovniku nema ko da piše), ali i u mnogim drugim  značajnim predstavama od kojih je zbog brojnosti moguće spomenuti samo neke kao što su Krležina „Hrvatska Rapsodija“ , „U logoru“, „Kristofor Kolumbo“,  Šekspirov „Mletački trgovac“, Brehtova „Opera za tri groša“, Šilerova „Spletka i ljubav“, Ibrišimovićev „Ugursuz“, Sušićev „Hodža Strah“ i „Nevakat“, Čehovljev „Višnjik“, Kovačevićev „Sveti  Sava“, Bakarićev „Hasanaga“ Dostojevski „ Zločin i kazna“ i „Braća Karamazovi“, Andrićeva „Na drini Ćuprija“ i „Prokleta avlija“, Kišova „Grobnica za Borisa Davidovića“ te mnoštvo drugih.

Bio je i predsjednik Hrvatskog kulturnog društva Napredak u Zenici.

Na posljednjem Festivalu MESS dobio je Zlatni lovorov vijenac za doprinos umjetnosti teatra.

(Zeda)