Pjesnik i satiričar Bojan Bogdanović govorio je svoju poeziju i čitao nove aforizme. U jednom trenutku, spontano mu se pridružio i dr, Škuljević predstavljajući svoje, i stihove svjetskih klasika, da bi u „sitne sate“ pokazao i zavidan nivo pjevačkog umijeća interpretirajući stare gradske pjesme, uz gitaru maestra Frančića.
Domaćin „Plave palete“, i sam književnik, Emir Sokolović „prozvao“ je i prisutnog dr. Smajila Durmiševića, vjerovatno najpoznatijeg bosanskog haiku pjesnika, koji je iznenadio publiku svojim odličnim aforizmima. Kao i nekoliko puta ranije bilo je iznenađenja – pojavila se jedna pjesnikinja iz Luksemburga.
Vrhunska delikatesa ipak je bila gitara Ivice Frančića čije je maestralno baratanje gitarom, u pojedinim trenucima podsjetilo na male zapadnjačke klubove u kojima se svira vrhunski bluz i uopšte, džez kao tradicionalna muzika američkih crnaca.
Druženje brojnih gostiju nastavljeno je do duboko u noć, uz riječi Bogdanovića, da je ovo bilo najbolje književno-muzičko veče kome je prisustvovao.
...
