Ova slikarka smatra da su u umjetnosti sva pretjerivanja izraz nemoći. U tom smislu ona pronalazi mjeru u stvaranju, idealnu duhovnu udaljenost od slike, saglasnu bliskosti sa prirodom. Kao kamerna muzika ili poezija, ove slike bude lično i najdublje u gledaocu, sjećanja, snove, ustreptalost, radost, sjetu... Da li više možemo i smijemo tražiti od umjetnosti!? Jer sa djelima Snježane Vlatković upoznajemo istinu slikarstva - slavlje i smirenost duha, radost u stvaranju, duboku misaonost. I takođe sreću, koju nam je darovala ovim slikama.
